انتقاد محمدعلی نژادیان به سخنان دکتر سورنا ستاری معاونت علمی و فناوری رئیس جمهوری

به نام خدا

جناب آقای دکتر سورنا ستاری

معاونت محترم علمی و فناوری رئیس جمهوری

باسلام و تحیات

احتراما عطف به بیانات حضرتعالی درباره “پروفسور مریم میرزاخانی” که در همشهری با عنوان «میرزاخانی اخلاق نخبگی را به ما یاد داد»[1] منتشر شده است به استحضار می رساند:

• حضرتعالی چندین بار به صورت مستقیم و یا تلویحا در حضور رهبر انقلاب و بیانات دیگر خود فرموده اید که نخبگان نباید از مسئولان کشور توقعات خاصی داشته باشند و در این متن نیز بیان نمودید که «بعضی ها در جامعه فکر می کنند با یک نامه یا یک رتبه باید بیایند و از جامعه طلبکار شوند و سهم شان را از نفت بخواهند! چون فلان رتبه دانشگاه را آورده ایم فکر می کنیم نخبه ایم»!

جناب آقای دکتر ستاری آیا واقعا این ادبیات برازنده جامعه علمی کشور است؟! آیا با چنین برخوردهایی نخبگان دلسرد نمی شوند؟ آیا همین برخوردها باعث مهاجرت آنها نمی گردد؟ اگر واقعا نخبه ای آمده از شما نفت خواسته است، بنده هم مخالف درخواست وی هستم ولی آیا نباید از نخبگان حمایت نمود؟!

• حضرتعالی در پاسخ به این سوال که چرا چنین نگاهی [نخبگان سهم نفت می خواهند] در جامعه رواج دارد و چطور می‌توان این نگاه را تغییر داد؟ فرمودید:

«همه اینها اخلاق نفت است. نفت یک رانت در اقتصاد کشور است. هر وقت یک رانت وارد اقتصاد می‌شود، هر کسی با هر دلیلی سعی می‌کند به این رانت نزدیک‌تر شود. این تفکر را سعی کرده‌ایم در بنیاد نخبگان تغییر دهیم. ما هیچ عضوی در بنیاد نخبگان نداریم. ما فقط جایزه می‌دهیم و توصیه‌نامه می‌نویسیم. نخبه کسی است که بتواند اشتغال‌زایی کند و 4 مشکل از کشور حل کند. نه اینکه خودش دنبال سهم باشد و بگوید چرا به من شغل نمی‌دهید.میرزاخانی پولی از سفره مملکت برنداشت و حتی پول بورسش هم جای دیگری داد. او با پای خودش به این رتبه و مقام رسید. باید این اخلاق را ترویج دهیم. این مملکت به ما احتیاجی ندارد. برعکس است؛ این ما هستیم که در هر سطحی که باشیم به این مملکت محتاج هستیم. این مملکت 5،6هزار سال تاریخ دارد و همیشه هم با فراز و نشیب خوب کارش را گذرانده است. اینکه سهم‌خواهی کنیم به چه واسطه‌ای می‌تواند باشد؟ چه کاری برای کشور کرده‌ایم که سهم‌خواهی داشته باشیم؟ ما نخبه نشده‌ایم که از کشور سهم بخواهیم. ما نخبه شده‌ایم که کاری برای این مملکت انجام دهیم».

جناب آقای دکتر ستاری، واقعا ایران به نخبگان احتیاج ندارد؟! آیا همین طرز تفکر باعث فراری دادن نخبگان نمی شود؟! آیا آمریکا بر محور نخبگان که از کشورهای مختلف جذب نموده اداره نمی شود؟!

• همچنین به عنوان یک خصلت خوب از خانم دکتر مریم میرزاخانی بیان نمودید که: «از او یک مصاحبه پیدا نمی شود» حال که به گفته خودتان ایشان مظلوم و معصوم بوده است و حضرتعالی به عنوان فردی که ایشان را از زمان دانشجویی می شناختید و چندین سال است (رئیس بنیاد ملی نخبگان) هستید، آیا وظیفه نداشتید ایشان را به مردم ایران معرفی نمایید و حداقل تجلیل ها و تبلیغاتی که بعد از فوت ایشان شد در زمانی که در قید حیات بودند، می‌شد؟ آیا در این بیانات نمی توان برداشت نمود که تلویحا نخبگان را (به سکوت و عدم فعالیت رسانه ای دعوت نموده اید)؟! آیا این طرز فکر صحیح است؟ آیا این طرز تفکر اعتماد به نفس نخبگان را نمی گیرد؟ (در سال 1394 یک جمله ای نوشتم مبنی بر این که «گفتن من همه جا بد نیست؛ در آنجا بیان داشتم گفتن من جایی بد است که موفقیت خود را مستقل از خداوند ببینیم! از دوران کودکی به ما یاد دادن نگوییم من! ولی امروز به این فکر می کردم که در دنیای امروزی، کسی را که جرات و جسارت من گفتن را دارد باید تشویق کرد!» زیرا اگر چنین نباشد نمی تواند در زندگی خود تمام توانایی های خود را بروز دهد و موثر واقع شود)! یادمان باشد ما بسیاری از خصوصیات خوب و بد خود را در آینه دیگران می بینیم و متوجه می شویم!
• در جای دیگر این مصاحبه فرموده اید «اولین چیزی که میرزاخانی به همه ما یاد می دهد اخلاق نخبگی است؛ این که کار سیاسی نکنید، وارد بازی ها نشوید. شواف نکنید»! آیا این طرز فکر خلاف بیانات مقام معظم رهبری که نخبگان را بارها دعوت به ورود به مسائل کشور و حل مشکلات در همه زمینه ها نمودند نیست؟ آیا این طرز فکر به نوعی سرکوب نخبگان نیست؟
• آیا زمانی که پروفسور مریم میرزاخانی در قید حیات بودند حتی برای یک کنفرانس علمی و جهت معرفی به مردم به ایران دعوت کردید و یا اصرار نمودید؟ چرا باید بعد از فوت ایشان، نام یک خیابان به مریم میرزاخانی تغییر داده شود؟ چرا نباید در موقع حیات وی این قدردانی ها صورت پذیرد تا بلکه باعث انگیزه تولید علم بیشتر و حتی برگشت ایشان به ایران بشود؟ ما شاهد هستیم در آمریکا پروفسور مریم میرزاخانی را بیشتر از مردم ایران می شناختند! آیا این به خاطر پوشش رسانه ای و توجه مسئولان امریکا به ایشان نبود؟
• حضرتعالی فرموده اید ایشان «تمرکزش به جای حاشیه روی کارش بود». آیا از فرمایشات شما (حاشیه) اینگونه برداشت نمی شود که یک نخبه باید بشیند فقط تولید علم کند و به هیچ چیز کاری نداشته باشد و به مسائل کشور بی تفاوت باشد؟ و ما بعد از فوتش از وی قدردانی می نماییم؟!

در نهایت این حقیر از نخبگان تقاضا دارم، حل مشکلات کشور را به عهده مسئولان محترم بگذارند و دیگر سهمشان را از نفت نخواهند! زیرا از ما بهتران برای حل مسائل کشور حاضر هستند!

باتشکر

محمدعلی نژادیان

محقق و نویسنده

25/04/97

[1] سورنا ستاری، همشهری آنلاین، 23/04/97، شناسه خبر: 410675

لینک خبر