بسیار تکان دهنده: آیا افرادی که از راه نادرست (اختلاس، رشوه، حق و ناحق و…) ثروت جمع می کنند خوش هستند؟!

محمدعلی نژادیان

نوشته: محمدعلی نژادیان

هوالرزاق

نیاز راز هستی چهره گشا منورظلمت فرا گرفته زمین پاک اطهر (داود نژادیان) 

 افرادی که می گویند فلان فرد بدی می کند و از راه نادرست ثروت جمع کرده است و زندگی خوشی دارد، بدانند که خداوند به پیامبر اسلام چنین فرموده است:

 

 لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ [1]‏

 ‏(اي پيغمبر !) چشمان خود را به چيزي خيره مكن كه به گروه هائي از كافران داده‌ايم (چرا كه نعمت دنيا گذران است و نعمت آخرت جاويدان ) و بر آنان غمگين مباش (كه چرا راه كفر مي‌گيرند و به تو ايمان نمي‌آورند) و براي مؤمنان بال (مهرباني) خود را بگستران (كه پشتيبان حق و حقيقتند).‏

 

وَلاَ يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُواْ إِثْماً وَلَهْمُ عَذَابٌ مُّهِينٌ[2]

 آنها که کافر شدند (و راه طغیان پیش گرفتند) تصور نکنند اگر به آنها مهلت می دهیم به سود آنهاست ما به آنها مهلت می دهیم که بر گناهان خود بیافزایند و عذاب خوار کننده ای برای آنها است.

 

 وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَاناً فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ ‏[3]

 هر كس از ياد خدا غافل و روگردان شود ، شیطان را مأمور او مي‌سازيم ، و چنين شیطانی همواره یارو همدم وي مي‌گردد (و گمراه و سرگشته‌اش مي‌سازد)

 

وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ [4]‏

 شياطين اين گروه را از راه ( خدا ) بازمي‌دارند و ( به گونه‌اي گمراهي را در نظرشان مي‌آرايند كه ) گمان مي‌كنند ايشان هدايت‌ يافتگان حقيقي هستند.‏

 

وَالَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لاَ يَعْلَمُونَ[5]

 و آنان که که آیات ما را تکذیب می کنند از جایی که نمی دانند مجازاتشان می کنیم 

 

امام صادق (ع) در تفسیر آیه فوق می فرماید: منظور از اين آيه بنده گنهكاري است كه پس از انجام گناه، خداوند او را مشمول نعمتي قرار مي‌دهد ولي او نعمت را به حساب خوبي خودش گذاشته و از استغفار در برابر گناه غافلش مي‌سازد[6]

 

وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا[7]

 و هر کس تقوای الهی پیشه کند خداوند راه نجاتی برای او فراهم می کند.

 

وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً ‏[8]

و او را از جایی که گمان نمی کند روزی می رساند. و هر کس بر خداوند توکل کند کفایت امرش را می کند. خداوند فرمان خود را به انجام می رساند و خدا برای هر چیزی اندازه ای قرار داده است.

 

یادمان باشد مال و ثروتی برکت دارد که با مهر تایید و رضایت خداوند باشد. افرادی که از راه نامشروع و نادرست کسب مال می کنند مهر تایید خداوند را در رزق و روزی خود ندارند! ثروت آنها در نهایت یا باعث مصیبتشان می شود یا خداوند ذره ذره از آنها خواهد گرفت و این همان سنت استدراج[9] است.

یکی از مهمترین موضوعات در خصوص ثروت ،سنت استدراج است . ممکن است کسی بگوید من هر روز در کارها خداوند را در نظر دارم و  حلال و حرام را در کارها رعایت می کنم ولی نسبت به آقای فلان که در امور خداوند را در نظر نمی گیرد گرفتارتر هستم و او هر روز به ثروتش افزوده می شود و به خود می گوید پس عدالت خداوند کجا هست ؟!

باید گفت انسان هایی که آگاهانه راه باطل را انتخاب می کنند خداوند در ابتدا به آنها مهلت می دهد تا از خواب غفلت بیدار شوند اما اگر به سرپیچی خود از دستورات خداوند ادامه دهند و گناه برای آنها عادت شود آنگاه بر طبق سنت الهی باز به آنها مهلت داده می شود تا روز به روز بار گناهانشان سنگین تر شود و عذاب آخرتشان دردناک تر گردد. این سنت الهی به املاء تعبیر می شود. این املاء و امهال ممکن است همراه تجدید نعمت بعد از نعمت دیگری باشد. یعنی خداوند نعمت را بر گمراهان فزونی می بخشد ودر مال دنیا و مادیات غرق می کند تا همان مادیات و ثروت باعث نابودی آنها شود و آنقدر پیش می روند که جای جبران و آمرزش برای خود نخواهند گذاشت و ثروت آنها بی مایه و بی برکت می شود و آخرت خود را لحظه به لحظه به واسطه ثروتشان از بین می برند یعنی بدون این که خود متوجه باشند به تدریج به سوی هلاکت ابدی نزدیکتر می شوند. اینگونه به حالت تدریجی دچار عذاب الهی شدن را سنت استدراج می خوانند .

همچنین ممکن است این افراد وقتی که غرق انواع ناز و نعمت ها هستند خداوند مرحله به مرحله به صورتی که به آنها نعمت داده و یا یکدفعه از آنها بگیرد.

البته دادن ثروت و گرفتن ثروت فقط بحث سنت استدراج نیست بلکه ممکن است امتحان الهی  و یا پاداش کار نیک انسان ها باشد و…

از طرفی ممکن است شما الان آنچه را که می خواهید نداشته باشید ولی مطمئن باشید اگر اصول درست زندگی که در مسیر حق است رعایت کنید دیر یا زود به نتیجه  مطلوبی خواهید رسید.

 یادمان باشد خداوند از هر چه بگذرد از حق الناس نخواهد گذشت!

 “در  برخی روایات آمده با ریخته شدن اولین قطره خون شهید همه گناهان (حق الله) او پاک می شود، اما گناهان (حق الناس) معلوم نیست پاک شود؛ لذا، در روایتی از امام  محمد باقر (ع) نقل شده است:

اولین قطره خون شهید کفاره گناهان اوست مگر بدهی ها (حقوق مردم)، که کفاره آن ادای آن است[10]

 “البته ممکن است شدت رنج و سختی افراد در وقت شهادت در مقام و مرتبه آن ها تفاوتی ایجاد نماید؛ اما این به معنای بخشیده شدن حق الناس آن ها نیست. ناگفته نماند چه بسا خداوند به نوعی در دنیا یا آخرت زمینه بخشش حق الناس افرادی مانند شهدا را فراهم آوردولی خداوند به طور مستقل و بدون رضایت صاحب حق چنین کاری را در حق هیچ بنده ای انجام نخواهد داد و یا لا اقل دلیلی قطعی در این مورد در دست نیست”[11].

 برای عاقبت بخیری هیچ وقت دیر نیست فقط کافی است نقشه زندگی خود را مرور نماییم و از خود بپرسیم : کجا بوده ام ؟ چرا آنجا بوده ام ؟ کجا هستم ؟ چرا اینجا هستم ؟ کجا می خواهم بروم ؟ چرا آنجا می خواهم بروم ؟ و…

 یادمان باشد حتی آخرین تصمیم قبل از مرگ ما می تواند باعث عاقبت بخیری شود. نمونه بارز آن حُرّبن یزید ریاحی است که به سبب ندامت از اقدام خود و پیوستن به کاروان امام حسین (علیه‌السلام )عاقبت خوبی را برای خود رقم زد.

 یادمان باشد همه ما یک روز از این دنیا خواهیم رفت و امانت این زندگی را به وراث خواهیم سپرد.

حال یک نگاه به گذشته کنیم ببینیم تا امروز چه کرده ایم؟! چه چیزهایی را از خود به یادگار گذاشته ایم؟!

مراقب راه و روش ها، طرزفکرها، خوبی ها و بدی ها باشیم!

دنیا بر اساس حق پابرجاست و طبق وعده الهی در نهایت حق بر باطل پیروز است.

 “دنیا دار ابتلاست با هر امتحانی چهره ای از ما آشکار می شود چهره ای که گاهی خودمان را شگفت زده می کند. می گویند خداوند داستان ابلیس را که سال ها عبادت کرد برای ما تعریف نمود تا بدانی که نمی شود به عبادتت، به تقربت و به جایگاه خود اطمینان کنی” [12]

  پس بهتر است تا زنده هستیم از خدا مدد بخواهیم تا ادای دین کنیم ما چه در این دنیا و چه در اخرت هر طرف که برویم تحت سیطره خداوند هستیم و راه فراری از خطاها و ترازوی عدل الهی وجود ندارد. تنها کاری که می توانیم انجام دهیم جبران مافات است و در نهایت امید به رحمت لایزال الهی!

خداوندا کمک کن تا بتوانیم در همین دنیا  حق الناس هایی که بر گردنمان است را جبران کنیم!

خداوندا شهادت را قسمت ما کن!

خداوندا روزی که این دنیا را ترک می کنیم پناهی غیر از خودت نداریم…

خداوندا فرج آقا امام زمان(عج) را تعجیل بفرما!

 

ساقی این خیل عظیم عاشقان پشت در میخانه تو  بنما رخ که شدند همه دیوانه پیمانه تو(داود نژادیان)

                                     

إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعونَ[13]

ما از آن خدا هستیم و به سوی او باز می گردیم

1394/04/30

نوشته: محمدعلی نژادیان

 [1] سوره حجر، آیه 88

[2] سوره آل عمران، آیه 178

[3] سوره زخرف، آیه 36

[4] سوره زخرف، آیه 37

[5] سوره اعراف، آیه 182

[6] اصول کافی

[7] سوره طلاق، آیه 2

[8] سوره طلاق، آیه 3

[9] املاء و امهال در لغت به معنی مهلت دادن و استدراج به معنی سوق دادن یا گرفتن به صورت تدریجی و مرحله به مرحله است.

[10] حر عاملی، وسائل الشیعه، نشر دار الاحیا التراث العربی بیروت 1412 ق، ج13، ص85، حدیث5

مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی

http://www.pasokhgoo.ir/node/63514

[11] همان

[12] (؟)

[13] سوره بقره، آیه 156

نوشته های مشابه

یک نظر

دکمه بازگشت به بالا