بالا بردن سطح امید در جامعه
بالا بردن سطح امید در جامعه
سطح امید در یک جامعه یکی از گزینه هایی است که در توسعه یافتگی یک کشور نقش کلیدی دارد و می توان در دو بعد فردی و حکومتی بررسی نمود. امید در بعد فردی به نوع طرز فکر و اعتقادات دینی فرد و به عبارتی دیگر به آگاهی ها و جهان بینی یک فرد بستگی دارد که نشات گرفته از آموزش خانواده و جامعه است که باعث می شود نگرش فرد نسبت به زندگی و آینده شکل بگیرد و در بعد حکومتی آموزش و پرورش،اتخاذ روش ها و مدیریتی است که دولت ها در کشور برای موضوعات مختلف (سیاست، اقتصاد، فرهنگ، دین، ورزش،علم و…) انجام می دهند تا سطح امید در جامعه بالا برود که در دو مرحله صورت می گیرد مرحله اول نظری و در مرحله دوم عملی و قطعا زمانی سطح امید بالا خواهد رفت که مردم در عمل موفقیت اهداف، برنامه ها، شعارها و نظریه های موجود را ببینند…نکته مهم که وجود دارد این است که بعضی از مسئولین همیشه در حال انتقاد از شرایط موجود هستند ولی واقعا چه کسی باید پاسخگو باشد. اگر قرار باشد مسئولین نیزهمانند مردم انتقاد کنند پس چه کسی مسئول بوجود آمدن مشکلات و رفع مشکلات است!
…لذا بحث اشتغال زایی، افزایش امنیت، بیمه، کاهش تورم، مسکن،فرهنگ، اقتصاد، اعتقادات و معنویت از جمله مسائل مهم داخلی هستند که باید به درستی بررسی و حل شود. مثلا در موضوع بیمه با توجه به هزینه های درمان بالا با یک حادثه غیر مترقبه زندگی بعضی از افراد جامعه به زیر خط فقر خواهد آمد و اگر اشتغال زایی سریع تر و به موقع حل نشود فسادهای زیادی را چه از لحاظ مالی و چه از لحاظ فرهنگی به بار خواهد آورد.
…همچنین در بعد مسائل خارجی نیز اتخاذ سیاست های مناسب و به موقع در روابط با کشورها و افزایش صادرات و کاهش واردات از مسائل مهم است که باید به آن توجه ویژه شود. در این خصوص تشخیص بسیار مهم است زیرا یک تشخیص اشتباه باعث بحران خواهد شد.
…لذا حل مسائل داخلی و خارجی علاوه بر قدرتمند کردن ایران، سطح امید را در جامعه بالا خواهد برد و باید به یاد داشته باشیم شعار عدالت و شعار امید تا زمانی نتیجه بخش خواهد بود که مردم تغییرات مثبت را لمس کنند و مسئولین آمار و ارقام سالانه که در خصوص رشد اقتصادی، اشتغال زایی و …می دهند باید مردم بر سر سفره های خود آن را درک کنند و ببینند.
…در نهایت باید همیشه یادمان باشد یکی از هدف های والای اسلام عدالت اجتماعی است. چنین هدفی هرگز نباید از انقلاب اسلامی فراموش شود…(کتاب موفقیت شناسی فرهنگی و اقتصادی، محمدعلی نژادیان، 1393)
