به نوجوانان و جوانان امروزى به چشم فرصت نگاه كنيد و نه صرفا چالش

محمدعلى نژاديان: سيستم آموزشى ما بايد به سمتى حركت كند كه وقتى فردى مدرك دانش آموختگى خود را اخذ كرد، قدرت تجزيه و تحليل، خلاقيت و به طور كلى قدرت خلق كردن را به دست آورد و اگر اين طور شد، درنتيجه نگرانى ها نسب به نوع زندگى و تفكر نسل آينده كمتر مى شود.

مدتى است كه عده اى مرتب به جامعه تلقين مى كنند كه نوجوانان و جوانان امروز نوع نگاه و انديشه هاى نسل هاى قبل از خود را نمى پسندند و براى آنها جذابيت ندارد و به همين دليل در محيط هاى آموزشى يا رسانه ها اعلام خطر و يا ابراز نگرانى مى كنند. از اين رو، در پاسخ به اين افراد چند نكته را عرض مى كنم: 

١- اين موضوع مطلق نيست و نبايد جمع بست.

٢- بايد چشم ها را شست و طور ديگر نگريست؛ بايد ظرفيت ها و تاثيرگذارى هايى كه نوجوان و جوانان در جامعه امروز مى توانند داشته باشند را يك فرصت تلقى كرد و نبايد آنها را صرفا با ديد چالش و نگرانى نگاه كرد و با آنها جنگيد، شايد شما آنها را درك نمى كنيد. اتفاقا چالش اصلى، سيستم آموزشى، پرورشى و فرهنگى ماست كه پر از ايراد است و براى آن بايد فكر اساسى كرد.

٣-انسان در هر دوره اى كه باشد، داراى فطرتى يكسان است. يعنى همان فطرتى كه در حضرت آدم عليه السلام بود، در آخرين فردى كه بر روى اين كره خاكى متولد خواهد شد، نيز همان است. پس هر اتفاقى كه رخ دهد و در هر عصرى كه باشيم خميرمايه انسان يك چيز است. از اين رو، موضوع مهم اين است كه مسئولان و كارشناسان در هر دوره چطور آنها را تحليل و مديريت كنند.

٤- در هر دوره اى از زمان انواع رفتارها، شخصيت ها و تفكرها وجود داشته است. منتها امروز به دليل گسترش شبكه هاى مجازى برجسته تر و شفاف تر شده است و بيشتر ديده مى شود.

از اين رو، سيستم آموزشى و پرورشى ما از مهدكودك، مدرسه، دانشگاه و… بايد به دنبال هدايت مطابق با شرايط و واقعيت هاى امروزى باشد و به سوال ها و ابهام هاى نسل امروز به موقع، به طور مناسب و قانع كننده پاسخ دهد و اگر اين طور نباشد نسل امروز و فردا درگير سفسطه هاى گسترده رسانه هاى بيگانه و نظرات مسموم و مذموم در شبكه هاى اجتماعى خواهد شد و اين خطرناك است.

از نوجوانان و جوانان نيز تقاضا دارم از انتقادها ناراحت نشوند و بر روى صحبت هاى ديگران گير نكنند (بهترين حالت اين است كه به انتقاد ديگران به اندازه اى فكر كنيد كه شايد او درست بگويد و نه بيشتر). 

از انديشمندان و كارشناسان در همه حوزه ها و علوم مختلف نيز تقاضا دارم كه سعى كنند از همه ابعاد، رفتار و خواسته هاى نسل امروز را مورد بررسى و نقد قرار دهند تا از برجسته و غالب شدن يك تفكر خاص نسبت به نسل امروز جلوگيرى شود.

زيرا، هميشه اعتقاد داشته ام كه انسان شناسى فقط با يك علم ميسر نيست؛ بلكه مجموعه ى فلسفه، اخلاق، روان شناسى، جامعه شناسى، علوم دينى و… براى انسان شناسى نياز است و اگر صرفا با يك علم بخواهيم به انسان بنگريم دچار خطا مى شويم.

در نهايت براى هدايت و كنترل بهتر بايد فرصت ها، تهديد ها، نقاط مثبت و نقاط منفى را با هم تحليل كرد تا شاهد بلوغ فكرى يك نسل توانا و خلاق باشيم.